donderdag 11 oktober 2007

Arlington Cemetery

Rustig wakker worden, relaxed opstaan, een mooie sessie joggen met het Capitool in het vizier, een lekkere douche, kleine wandeling naar een rustig koffietentje, verse bagel met creamcheese, Café Latte erbij.... wat wil je nog meer? Zo starten de dagen hier in DC. Ik mag wel zeggen dat dit leven mij prima past....

Waarom ooit nog aan het werk? Ik heb een jaar om te bedenken hoe ik op deze wijze mijn leven verder ga inrichten. Eenmaal in China aangekomen moet het bekend zijn...

Anyway, wandelend door DC, realiseer ik me hoe mooi en wijds Washington DC is. Ik neem de blauwe route van de metro naar Arlington Cemetary.

Het metro systeem in DC is ideaal. De metro komt vaak en regelmatig. Op Georgetown na komt de metro overal en zijn dus alle afstanden gecombineerd met een wandeling binnen afzienbare tijd af te leggen. De mensen in Georgetown, het Wassenaar van DC, hebben de aanleg van een verbinding tegen gehouden. Ze waren bang dat het "scum" uit DC te gemakkelijk de afstand naar het beeldige stadje/wijk van DC zou afleggen....

Aangekomen in Arlington loop ik samen met een paar veteranen van de metro richting de begraafplaats. Ze zijn in vol ornaat gekomen, behangen met allerlei eremetaal en kleurenbalkjes. Het zijn de mannen die vroeger in welke oorlog dan ook zich verdienstelijk hebben gedragen. Ze zijn gekomen om hun strijdmakkers eer te bewijzen...

Overal staan borden dat respect wordt gevraagd van de bezoekers. Respect voor de doden. En dat zijn er veel... Dus geen picknick, jogging of anderszins toeristische activiteiten... Logisch lijkt me, maargoed, er zal wel een reden voor zijn dat men dit van de bezoekers vraagt.





Ik wandel langs eindeloze rijen met graven. Er staan hier gedenkstenen voor 250.000 man. Iedere dag vinden er nog diverse begravenissen plaats. Iedere soldaat, veteraan of niet, kan aanvragen om op Arlington begraven te worden. Binnenkort heeft de staat een probleem, Arlington is bijna vol...

Kijkend vanaf het hoogste punt over Arlington Cemetery, een bedevaartsoort want JFK ligt hier begraven, realiseer ik mij dat dit beeld een vertolking is van de eeuwenoude lust van de Amerikanen om te knokken. Om te bewijzen dat ze de sterkste zijn met als reden het bewerkstelligen van vrijheid. Om spierballen te laten zien aan alles en iedereen die hen de vrijheid en die van anderen, dreigt te ontnemen. Een zucht of drang naar oolog, terecht of onterecht...

Dat velen Amerikanen gesneuveld zijn, daar is Arlington het bewijs van. Rijen symmetrische wit marmeren graven, enorme monumenten, beelden van Generaals en andere officieren. Arlington is indrukwekkend. Indrukwekkend omdat er zo velen liggen die misschien wel voor bij voorbaat verloren zaak gestorven zijn....

Kijk voor meer foto's op: http://picasaweb.google.com/sjoerd.kruijff/Washington

Geen opmerkingen: