Washington DC

Gisteren morgen vroeg bracht Mariken mij naar station Rai vanwaar ik de trein zou nemen naar Schiphol. Langleve de NS, de trein kwam natuurlijk niet. Die viel uit. Gelukkig had ik de avond er voor al ingecheckt en de stress bleef daarom beperkt. Een half uur later kwam er dan toch een boemel het station binnen rollen.
Finally, ik zou uitvliegen voor langere tijd en wel eerst voor twee weken naar de USA. Een week naar Washington, via Boston en dan een week voor de Head of the Charles naar Boston. Vanuit Boston weer terug voor een magere 24 uur naar Rijpwetering om vervolgens naar Bombay te vliegen....

Omdat ik uitgebreid de dagen voor mijn vertrek van alle goede vrienden afscheid heb genomen en afscheid nemen vaak gepaard gaat met veel drank en weinig slaap, viel ik praktisch direct in slaap in het vliegtuig. Voor de eerste keer in mijn leven kwam ik een uur eerder aan op mijn bestemming en begaf ik mij naar een balie om een ticket te kopen naar Washington. Dat bleek wel mogelijk, maar ik moest erg lang wachten.
Geen zin in natuurlijk. Dus dan maar met de bus naar het station en een treinkaartje gekocht naar Washington. Ik kon kiezen: of met een soort TGV of met een normale trein. Mijn eerste reactie was natuurlijk de TGV! Maar omdat ik de komende maanden geen haast heb, koos ik voor een reis met de relaxte trein. Heerlijk in een rustig treinstel een beetje gelezen en liggen pitten. Ik kan je vertellen, dit leven gaat me wel bevallen. Overigens de treinen zijn hier niet geel en zijn van binnen uitgerust met laptop tafeltjes stroom en in principe internet.

De Amerikanen staan overal in de rij. Geniaal. Voordringers zijn er niet en dat is grappig om te zien. Het liefst gaan ze 40 minuten voordat een vervoersmiddel vertrekt al opgelijnd en staan keurig te wachten. Iedereen is opvallend vriendelijk voor elkaar. Ik moet zeggen, het voelt soms erg onecht. Dat zal wel de Nederlandse nuchterheid zijn, want ze bedoelen het prima allemaal, die Amerikanen.

Mark mailde ik nog even snel vanaf het station in Boston met mijn potentiele aankomsttijd. Aangekomen in Washington stond Mark daar dan ook. We hadden een date met David en die was natuurlijk in de kroeg. Daar hebben we de diverse bieren en whiskeys naar binnen gewerkt. Toen het eenmaal 07:00 nederlandse tijd was en een bier of 10 verder was de koek op. Naar Marks huis en tukken. Heerlijk!

Vandaag een mooie toer gemaakt door Washington, een prachtige ruime stad met alleen maar grote mooie gebouwen. Indrukwekkend. Mark weet er veel van. Leuk om alles te horen. Bush was overigens niet thuis.

Ik heb wat foto's online gezet: Klik!